VIII Memoriał Jigoro Kano w Judo

W poznańskiej Arenie działo się coś więcej niż jakieś tam zawody. Przez dwa dni można było dostrzec ponad tysiąc przykładów kwintesencji sportu. Jego istotę zrozumiemy tak naprawdę dopiero wtedy, kiedy spojrzymy na nie oczami dziecka. Najmłodszymi uczestnikami były dzieci mające 9 lata najstarsi mieli 16 lat.

Sobotni poranek. Ogromna hala sportowa, ważni panowie w garniturach, banery, reklamy, namioty. Ale przede wszystkim oni. Jest Staś, jest Tymoteusz, jest Nadia, są tłumy takich jak oni. Odziani w białe i niebieskie kimona przewiązane kolorowymi pasami. Na czarne jeszcze za wcześnie, ale spokojnie. Wszystko przed nimi. Mają w sobie hart ducha i wolę zwycięstwa. Chcą być bohaterami.

Tata Tymoteusza trzyma swojego syna za barki przed startem. Daje mu siłę. Uśmiecha się do niego. Tymoteusz wydaje się być odrobinę zestresowany, ale gdy przybija piątkę, stres chyba mija. W tym samym czasie malutka blondynka słucha muzyki ze słuchawek. Czas mija. Są zwycięzcy, są przegrani. Chociaż... Przegrani? Czy na pewno? Oni tylko zdobyli mniej punktów. Ci, którzy zdobyli tych punktów więcej, podają dłoń drugiemu. Nie ma tu mowy o braku uścisku! Ten chłopiec z czarną grzywką zaczesaną na bok klepie po plecach swojego kolegę ze smutnym wzrokiem. Tablica wyników wskazała 0 przy jego nazwisku. - Nic się nie stało. Nie jesteś gorszy. Po prostu zdobyłeś mniej punktów - zdaje się mówić wyraz twarzy kilkulatka.

Nieopodal maty jest podium. Coś niezwykłego! Jak się zachować? Uśmiechnąć się do zdjęcia? Mieć poważną minę? Nikt nie wie. Tak jakby czuli się lepiej między sobą, a nie w centrum uwagi. Z jednej strony właśnie o to walczyli, ale z drugiej chcą już wrócić do koleżanki z drużyny, która niestety nie stanęła obok nich.

To dopiero półmetek. Drugiego dnia, w niedzielę, na matach pojawiają się nieco starsi. Niektórzy już prawie dorośli, lecz uśmiech wciąż ten sam. Niewinny. Agata zajęła trzecie miejsce i czuje niedosyt. - Będziemy pracować, żeby w przyszłości było lepiej! - tak jednak pointuje opis swojego występu.

Ciekawe, który z nich zabłyśnie na olimpijskim podium. Kto zostanie bohaterem! To może być Staś, Tymoteusz, Nadia, to może być chłopiec z czarną grzywką. To może być każde z nich. Każde z ponad tysiąca młodych ludzi, którzy dopiero piszą historię. W miniony weekend ponad 1000 dzieci z całej Polski napisało swoją własną historię. Tak można w dużym skrócie podsumować VIII Memoriału Jigoro Kano w Judo, który odbył się dzięki wsparciu Urzędu Miasta Poznania.