Redakcja
bypoznan.pl
Squash to dynamiczna, szybka gra rakietowa, która zdobywa coraz większą popularność nie tylko w klubach sportowych, lecz także w środowisku edukacyjnym. Korty do squasha to zamknięte, kompaktowe obiekty, które pozwalają na intensywny wysiłek fizyczny w krótkim czasie i w niewielkiej przestrzeni. Dla szkół i uczelni to propozycja atrakcyjna pod względem edukacyjnym, zdrowotnym i organizacyjnym: zajęcia można łatwo wpasować w plan lekcji, a obiekt służy zarówno wychowaniu fizycznemu, jak i sekcjom pozalekcyjnym. Z mojego doświadczenia w realizacji projektów sportowych wynika, że dobrze zaprojektowany kort przyciąga młodzież, zwiększa frekwencję i ułatwia integrację uczniów o różnym poziomie sprawności.
Krótko mówiąc — bo łączą efektywną aktywność fizyczną z niskim zapotrzebowaniem przestrzennym i dużą atrakcyjnością dla młodzieży. Jeden mecz trwa kilkanaście minut, wymaga intensywnego ruchu i szybkich decyzji, co zwiększa wydolność i poprawia koordynację. Dla nauczycieli wychowania fizycznego to narzędzie, które umożliwia prowadzenie zajęć w mniejszych grupach i indywidualizację treningu. Dla administracji to sposób na lepsze wykorzystanie budżetu — korty są relatywnie tanie w budowie i eksploatacji w porównaniu z dużymi halami.
Z perspektywy społecznej, gra sprzyja rywalizacji fair play i uczy zasad współpracy, nawet jeśli rywalizacja jest indywidualna — gracze uczą się szacunku do przeciwnika i zasad gry. Z punktu widzenia promocji uczelni czy szkoły — nowoczesny obiekt sportowy to atut w komunikacji rekrutacyjnej. Moje doświadczenia pokazują, że szkoły z kortami łatwiej angażują uczniów do dodatkowych aktywności i tworzą sekcje klubowe, co wzmacnia ofertę sportową placówki.
Regularne granie rozwija wydolność tlenową, siłę mięśniową i szybkie reakcje. Gra sprzyja spalaniu kalorii i poprawie kondycji psychicznej — sport działa antystresowo. Dla młodzieży to sposób na aktywność po lekcjach, bez konieczności długich treningów.
Wspólne treningi, turnieje szkolne i system ligowy uczą organizacji, komunikacji i fair play. Sekcje squashowe integrują różne grupy uczniów; dopasowanie poziomu trudności pozwala włączać także początkujących.
Planowanie zaczynamy od analizy dostępnej przestrzeni i potrzeb placówki. Standardowy kort ma wymiary 9,75 x 6,4 m, ale są rozwiązania kompaktowe, które można dopasować do mniejszych sal. Ważne jest uwzględnienie przestrzeni do poruszania się przy wejściach oraz miejsca na widownię lub strefę oczekiwania. Z mojego doświadczenia wynika, że adaptacja istniejącej sali gimnastycznej zwykle wychodzi taniej niż budowa od podstaw — wystarczy odpowiednia podłoga, demontowalna ścianka szklana i instalacja oświetleniowa.
Na budżet wpływają koszty materiałów, robocizny, projektu akustycznego i wentylacji. Przy ograniczonym budżecie warto rozważyć:
Oficjalne wymiary to orientacyjna wytyczna. W edukacji dopuszczalne są wersje skrócone, ale trzeba zachować bezpieczeństwo i odpowiedni wybieg przy ścianach oraz minimalną wysokość sufitu.
Kluczowe jest stabilne mocowanie ścian, odpowiednia podłoga i przestrzeń na szatnie oraz przechowywanie sprzętu. Z mojego doświadczenia, zakładanie jednego kortu w sali o wymiarach 18 x 9 m jest praktyczne i ekonomiczne.
Koszt budowy zależy od skali i standardu. Kompletny, nowy kort w wersji podstawowej może kosztować od kilkudziesięciu do kilkuset tysięcy złotych — wliczając prace budowlane, podłogę, ścianki (często ze szkła hartowanego), oświetlenie i podstawowe wyposażenie. Przy adaptacji istniejących pomieszczeń koszty spadają, ale trzeba liczyć się z modernizacją instalacji i dostosowaniem akustyki.
Wydatki można podzielić na:
Najdroższe bywają ścianki i podłoga sportowa. Szkło hartowane, systemy montażowe i instalacje techniczne podnoszą koszt. Droższe modele mają lepszą akustykę i wentylację.
Należy uwzględnić:
W praktyce roczne koszty eksploatacji to zwykle 5–10% wartości inwestycji.

Finansowanie można złożyć z kilku źródeł. Warto skorzystać z programów ministerialnych, funduszy samorządowych, dotacji unijnych oraz lokalnych inicjatyw sportowych. Partnerstwa z klubami squashowymi lub firmami sportowymi to dobry model — klub może przejąć część kosztów w zamian za dostęp do obiektu poza godzinami lekcyjnymi.
Można też rozważyć crowdfundraising lokalny, sponsoring od firm lub model komercyjny — wynajmowanie kortu popołudniami i w weekendy. Z mojego doświadczenia, hybrydowy model — dotacja na budowę plus przychody z wynajmu — daje największą stabilność finansową. Klasyczne błędy to brak biznesplanu i nierealistyczna prognoza frekwencji; warto przygotować realistyczne scenariusze.
Szukaj programów ministerstwa edukacji i sportu, funduszy samorządowych oraz projektów europejskich wspierających infrastrukturę sportową. Przygotuj solidny wniosek z analizą kosztów i wpływu na społeczność.
Wypracuj jasne zasady użytkowania, podział przychodów i odpowiedzialności za utrzymanie. Z mojego doświadczenia, partnerstwo z lokalnym klubem przyspiesza uruchomienie obiektu i podnosi poziom szkolenia.
Wybór wykonawcy wpływa na jakość i trwałość. Szukaj firm z referencjami w projektach sportowych i doświadczeniem z kortami squashowymi. Ważne są gwarancje na podłogi, ścianki i instalacje. Dobre firmy oferują projekt akustyczny, rozwiązania wentylacyjne i posprzedażowe serwisy.
Materiały:
Warto sprawdzić certyfikaty oraz warunki gwarancji. Z mojego doświadczenia, lepiej zapłacić więcej za sprawdzony system niż oszczędzać na elementach eksploatacyjnych.
Najlepsze podłogi to wielowarstwowe systemy sportowe z amortyzacją. Ściany szklane na froncie kortu zwiększają atrakcyjność i widoczność, ale wymagają solidnej ramy i konserwacji.
Poproś o referencje, zobacz zrealizowane projekty, sprawdź dokumentację techniczną i warunki gwarancji. Umowa powinna obejmować prace serwisowe i przeglądy. Sprawdź ofertę na https://squashtech.eu/
Utrzymanie sprawnego obiektu wymaga systemu rezerwacji, planu zajęć i polityki bezpieczeństwa. Dla szkół najlepsze są elastyczne grafiki: zajęcia wychowania fizycznego rano, sekcje popołudniu, wynajem wieczorem. System rezerwacji online ułatwia zarządzanie i zmniejsza konflikty.
Bezpieczeństwo to szkolenia dla personelu, regularne przeglądy sprzętu i jasne zasady dla użytkowników. Przy planowaniu zajęć warto uwzględnić różne grupy wiekowe i poziomy zaawansowania. Organizacja turniejów wewnętrznych i międzyszkolnych podnosi zaangażowanie i daje dodatkowe źródło przychodów.
Wdrożenie prostego systemu online z możliwością blokowania godzin dla szkoły i otwarcia puli godzin dla społeczności lokalnej działa najlepiej. Ustal cennik, zasady anulacji i priorytety dla zajęć szkolnych.
Regularne kontrole podłogi, ścian i oświetlenia. Instrukcje BHP dla użytkowników i łatwy dostęp do apteczki. Szkolenia z pierwszej pomocy dla personelu.
Ocena efektów powinna być systematyczna. Mierz frekwencję, liczbę uczestników zajęć pozalekcyjnych, wyniki w zawodach oraz wskaźniki zdrowotne, jeśli to możliwe. Monitoruj satysfakcję uczniów i nauczycieli. Dane te pomagają udokumentować zwrot inwestycji i uzasadnić dalsze wydatki lub rozbudowę.
Pilotaż to sprawdzony sposób na ograniczenie ryzyka: uruchom jeden kort, obserwuj zainteresowanie przez 6–12 miesięcy, zbieraj dane i opinie. Jeśli zainteresowanie rośnie, rozbudowa jest naturalnym krokiem — kolejny kort, lepsze wyposażenie, współpraca z lokalnymi klubami.
Ustal cele pilotażu, KPI i czas trwania. Po okresie ewaluacji porównaj dane z prognozami i podejmij decyzję o skalowaniu. Z mojego doświadczenia, pilotaż daje jasny obraz realnego popytu i kosztów.
Inwestycja w korty do squasha to praktyczny sposób na zwiększenie aktywności młodzieży, wzbogacenie oferty sportowej szkół i uczelni oraz budowę wizerunku nowoczesnej placówki. Dzięki kompaktowej formie, efektywności treningowej i możliwości finansowania przez różne źródła, obiekt ten ma sens zarówno w małych szkołach, jak i na większych kampusach. Kluczem jest dobre zaplanowanie, realistyczny budżet i współpraca z doświadczonym wykonawcą. Z mojego doświadczenia wynika, że przy odpowiednim podejściu korty szybko stają się jednym z najchętniej wykorzystywanych obiektów sportowych.
Nie — koszty eksploatacji są umiarkowane. Największe wydatki to konserwacja podłogi, wymiana piłek i ewentualne naprawy ścian. Przy właściwej eksploatacji i planie konserwacji koszty są przewidywalne.
Standardowy wymiar to około 9,75 x 6,4 m plus strefy przy wejściach. W edukacji można zastosować rozwiązania kompaktowe, ale należy zachować minimalne bezpieczeństwo.
Tak — gra jest intuicyjna, a krótkie mecze dają szybkie efekty. Nawet początkujący czerpią satysfakcję po kilku treningach.
Tak — istnieją programy samorządowe i unijne wspierające infrastrukturę sportową. Warto przygotować solidny wniosek z analizą wpływu społecznego.
Tak — wynajem poza godzinami lekcyjnymi, organizacja turniejów i kursów to źródła dodatkowych środków.
Podsumowując — dobrze zaplanowany i prowadzony kort to narzędzie, które zwraca się nie tylko finansowo, lecz przede wszystkim społecznie: przez poprawę zdrowia, integrację i atrakcyjną ofertę dla młodzieży.
bypoznan.pl
Poznański serwis informacyjno - rozrywkowy
Z życia miasta, czyli najważniejsze newsy związane z naszym miastem
Publikujemy, doradzamy, oceniamy, komentujemy
E-mail: miasto@bypoznan.pl

Zostaw komentarz